จำปา
จาก การจัดเก็บข้อมูลพรรณไม้ป่าภาคใต้ในอุทยานแห่งชาติแก่งกรุงอำเภอวิภาวดีจังหวัดสุราษฎร์ธานี
ชื่อไทย : จำปา จำปาทอง จำปาป่า
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Michelia champaca L.
ชื่อวงศ์ : MAGNOLIACEAE
ไม้ต้น ไม่ผลัดใบ สูงได้ถึง 25 ม. ลำต้นรูปทรงกระบอกตรง โคนแผ่
- เปลือก สีน้ำตาลอมเทา เปลือกในสีครีม เมื่อตัดเปลือกเปลี่ยนเป็นสีเหลืองอมน้ำตาลเข้ม กลิ่นหอม
- ใบ กว้าง 4-10 ซม. ยาว 10-20 ซม. รูปไข่แคบ ปลายเรียวแหลม โคนแหลม ใบอ่อนมีขนเส้นไหม ใบแก่เกลี้ยงหรือมีขนละเอียด โดยเฉพาะบนเส้นใบด้านล่าง เส้นกลางใบเป็นร่องด้านบน เส้นใบ 14-20 คู่ โค้ง เส้นใบเป็นร่างแหละเอียดชัด ก้านใบยาว 1.4-4 ซม. โคนป่องเล็กน้อย รอยแผลของหูใบยาว 1/3-3/4 ของก้าน ยอดอ่อนมีขนเส้นไหมแน่น
- ดอก ยาว 4-5 ซม. หอม ออกเดี่ยวที่ซอกใบ หันหน้าขึ้น ก้านดอกยาว 0.5-2.5 ซม. มีขนเส้นไหม ตาดอกกว้างประมาณ 1 ซม. ยาวประมาณ 3 ซม. รูปกรวยแคบ กลีบรวม 12-15 กลีบ เรียง 3-4 วง กว้าง 1-1.5 ซม. ยาว 4-6 ซม. กลีบด้านในสั้นและอาจแคบกว่า เกสรตัวเมียอัดแน่นอยู่บนแกนกลางรูปโคน ยาว 12-18 มม. โคนมีก้านชัดยาว 3--5 มม. มีขนละเอียด แต่ตัวเกสรตัวเมียเกลี้ยง
- ผล เป็นช่อบิดหลวมๆ ห้อยลง ยาว 6-30 ซม. มี 6-40 ผล ขนาด 1.5-2 ซม. ไม่มีก้านผล สีน้ำตาลอ่อน มีช่องอากาศใหญ่สีครีม แก่จะแข็งและแตกออกเมล็ดสีน้ำตาลเข้ม มีเนื้อบางหุ้มสีแดง เมื่อสุกห้อยอยู่บนเส้นคล้ายด้ายสีขาว
พบทั่วไปในป่าดิบที่ยังไม่ถูกทำลาย ปลูกกันมาก
แหล่งที่มาของภาพ
https://prayod.com/wp-content/uploads/2016/07/จำปา.jpg
https://www.samunpri.com/wp-content/uploads/2017/02/จำปา3.jpg
https://www.samunpri.com/wp-content/uploads/2017/02/จำปา4.jpg
https://www.samunpri.com/wp-content/uploads/2017/02/จำปา2.jpg
