ผลต่างระหว่างรุ่นของ "นกอีเสือลายเสือ"

จาก ฐานข้อมูลนกในพื้นที่ชุ่มน้ำในบางอำเภอเมืองจังหวัดสุราษฎร์ธานี
(สร้างหน้าว่าง)
 
แถว 1: แถว 1:
 +
'''วงศ์''' : Lanius Linnaeus <br>
 +
'''ชื่อวิทยาศาสตร์''' : ''Lanius tigrinus''<br>
 +
'''ชื่อสามัญ''' : Tiger Shrike<br>
 +
'''ชื่อพื้นเมืองหรือชื่ออื่นๆ''' : Thick-billed Shrike<br><br>
  
 +
มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า ''Lanius tigrinus'' ชื่อชนิดมาจากรากศัพท์ภาษาละตินคือ tigri,-n หรือ tigris แปลว่าเสือโคร่ง และ –inus เป็นคำลงท้าย แปลว่าเหมือน ความหมายคือ “นกที่มีลายคล้ายลายเสือโคร่ง” พบครั้งแรกที่เกาะชวา ประเทศอินโดนีเซีย ไม่มีการแบ่งเป็นชนิดย่อย
 +
 +
'''กระจายพันธุ์''' : ในเอเชียตะวันออก จีนตอนใต้และตะวันออก พม่า ไทย ลาว ไต้หวัน มาเลเซีย หมู่เกาะ ซุนดาใหญ่ และฟิลิปปินส์
 +
 +
'''ลักษณะทั่วไป''' : เป็นนกขนาดเล็ก (19 ซม.) หัวค่อนข้างโต ดวงตาใหญ่ ตัวเต็มวัยแตกต่างจากนกอีเสือหลังแดงตรงที่ลำตัวด้านบนและลำตัวด้านข้างมีลายพาดสีดำ ปีกและหางสีน้ำตาลแดง ไม่มีลายแถบสีขาวที่ปีก และไม่มีสีขาวใด ๆ ที่ด้านข้างของหาง ตัวเมียลำตัวด้านข้างมีลายคล้ายเกล็ดสีดำถี่มาก หัวตาและคิ้วสีขาว ตัวไม่เต็มวัยแตกต่างจากตัวไม่เต็มวัยของนกอีเสือสีน้ำตาลและนกอีเสือหลังแดงตรงที่ลำตัวด้านบนและลำตัวด้านล่างมีลายคล้ายเกล็ด อาจมีคิ้วสีเหลืองหรือขาวหรือไม่มีเลย บางครั้งวงรอบเบ้าตามีสีขาว หรือมีสีขาวเป็นพื้นที่เล็ก ๆ หลังตา
 +
 +
'''อุปนิสัยและอาหาร''' : อาศัยอยู่ตามป่าโปร่ง ป่าดงดิบ ชายป่า ป่ารุ่น ตั้งแต่พื้นราบจนกระทั่งความสูงอย่างน้อย 300 เมตรจากระดับน้ำทะเล และอาจพบได้ในป่าชายเลนและสวนผลไม้ มักพบเกาะตามกิ่งไม้หรือตอไม้เพื่อจ้องและโฉบจับแมลงซึ่งเป็นอาหารส่วนใหญ่ อุปนิสัยอื่น ๆ ไม่แตกต่างจากนกอีเสือหัวดำและนกอีเสือสีน้ำตาล
 +
 +
'''การผสมพันธุ์''' : ไม่มีรายงานการทำรังวางไข่ในประเทศไทย
 +
 +
'''สถานภาพ''' : เป็นนกอพยพผ่านประเทศไทยไปยังประเทศมาเลเซียและอินโดนีเซีย จะพบเฉพาะในช่วงต้นและปลายฤดูอพยพ พบบ่อยและปริมาณปานกลาง พบทางภาคเหนือ ภาคตะวันตก ภาคกลาง และภาคใต้
 +
 +
'''กฎหมาย''' : จัดเป็นสัตว์ป่าคุ้มครอง
 +
----

รุ่นปรับปรุงเมื่อ 08:13, 9 ธันวาคม 2558

วงศ์ : Lanius Linnaeus
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Lanius tigrinus
ชื่อสามัญ : Tiger Shrike
ชื่อพื้นเมืองหรือชื่ออื่นๆ : Thick-billed Shrike

มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Lanius tigrinus ชื่อชนิดมาจากรากศัพท์ภาษาละตินคือ tigri,-n หรือ tigris แปลว่าเสือโคร่ง และ –inus เป็นคำลงท้าย แปลว่าเหมือน ความหมายคือ “นกที่มีลายคล้ายลายเสือโคร่ง” พบครั้งแรกที่เกาะชวา ประเทศอินโดนีเซีย ไม่มีการแบ่งเป็นชนิดย่อย

กระจายพันธุ์ : ในเอเชียตะวันออก จีนตอนใต้และตะวันออก พม่า ไทย ลาว ไต้หวัน มาเลเซีย หมู่เกาะ ซุนดาใหญ่ และฟิลิปปินส์

ลักษณะทั่วไป : เป็นนกขนาดเล็ก (19 ซม.) หัวค่อนข้างโต ดวงตาใหญ่ ตัวเต็มวัยแตกต่างจากนกอีเสือหลังแดงตรงที่ลำตัวด้านบนและลำตัวด้านข้างมีลายพาดสีดำ ปีกและหางสีน้ำตาลแดง ไม่มีลายแถบสีขาวที่ปีก และไม่มีสีขาวใด ๆ ที่ด้านข้างของหาง ตัวเมียลำตัวด้านข้างมีลายคล้ายเกล็ดสีดำถี่มาก หัวตาและคิ้วสีขาว ตัวไม่เต็มวัยแตกต่างจากตัวไม่เต็มวัยของนกอีเสือสีน้ำตาลและนกอีเสือหลังแดงตรงที่ลำตัวด้านบนและลำตัวด้านล่างมีลายคล้ายเกล็ด อาจมีคิ้วสีเหลืองหรือขาวหรือไม่มีเลย บางครั้งวงรอบเบ้าตามีสีขาว หรือมีสีขาวเป็นพื้นที่เล็ก ๆ หลังตา

อุปนิสัยและอาหาร : อาศัยอยู่ตามป่าโปร่ง ป่าดงดิบ ชายป่า ป่ารุ่น ตั้งแต่พื้นราบจนกระทั่งความสูงอย่างน้อย 300 เมตรจากระดับน้ำทะเล และอาจพบได้ในป่าชายเลนและสวนผลไม้ มักพบเกาะตามกิ่งไม้หรือตอไม้เพื่อจ้องและโฉบจับแมลงซึ่งเป็นอาหารส่วนใหญ่ อุปนิสัยอื่น ๆ ไม่แตกต่างจากนกอีเสือหัวดำและนกอีเสือสีน้ำตาล

การผสมพันธุ์ : ไม่มีรายงานการทำรังวางไข่ในประเทศไทย

สถานภาพ : เป็นนกอพยพผ่านประเทศไทยไปยังประเทศมาเลเซียและอินโดนีเซีย จะพบเฉพาะในช่วงต้นและปลายฤดูอพยพ พบบ่อยและปริมาณปานกลาง พบทางภาคเหนือ ภาคตะวันตก ภาคกลาง และภาคใต้

กฎหมาย : จัดเป็นสัตว์ป่าคุ้มครอง