สัก

วงศ์ : Labiatae
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Tectona Grandis Linn.f.
ชื่อสามัญ : Teak
ชื่อพื้นเมืองหรือชื่ออื่นๆ : เคาะเยียโอ, ปายี้, ปีฮี, ปีฮือ, เป้อยี, เส่บายี้

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
ต้น : ไม้ต้นขนาดใหญ่ ลำต้นตั้งตรงสูงได้ถึง 30 เมตร ผลัดใบในฤดูร้อน เปลือกเรียบหรือแตกเป็นร่องตื่นเล็ก ๆ สีเทา โคนต้นมักเป็นพูต่ำ ๆ
ใบ : ใบเดียว ต้นเล็กจะมีใบใหญ่มาก โคนใบมน ปลายใบแหลม ยาวประมาณ 25-30 เซนติเมตร กว้างเกือบเทาความยาวเนื้อใบสากคาย สีเขียวเข้ม ด้านหลังใบสีอ่อนกว่า ถ้าขยี้ใบสดจะมีสีแดงช้ำ และเปลี่ยนเป็นสีเขียวคล้ำ
ดอก : ออกเป็นช่อใหญ่หลวม ๆ ตามปลายกิ่ง ดอกมีขนาดเล็กสีขาวนวล ร่วงง่ายเกสรผู้ 5 อัน
ผล : กระเปาะค่อนข้างกลม แห้ง เส้นผ่านศูนย์ประมาณ 2 เซนติเมตร เปลือกแข็งภายในโปร่งมีเมล็ด 1-3 เมล็ด
การขยายพันธุ์ : วิธีการเพาะเมล็ดและแบบไม่อาศัยเมล็ด (การติดตา, การปักชำ, เพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ) ชอบขึ้นตามพื้นที่ทีเป็นภูเขา หรือตามพื้นราบที่มีดินระบายน้ำได้ดี และน้ำไม่ท่วมขัง หรืออาจจะเป็นดินร่วนปนทรายหรือดินที่มีความลึกมาก ๆ (โดยเฉพาะดินที่เกิดจากหินปูน ที่แตกแยกผุพังจนกลายเป็นดินร่วนลึก) ต้นสักจะเจริญเติบโตได้ดีมาก โดยมักจะขึ้นเป็นกลุ่ม ๆ หรืออาจขึ้นปะปนกับไม้เบญจพรรณอื่น ๆ

สรรพคุณ