ผักหวานช้าง
วงศ์ EUPHORBIACEAE
ชื่อวิทยาศาสตร์ Claoxylon longifolium (Blume) Endl. ex Hassk.
ชื่อสามัญ
ชื่อพื้นเมืองหรือชื่ออื่นๆผักหวานใบใหญ่ ใบหูควาย ดาหมัด
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ เป็นไม้พุ่ม พบมากในป่าที่มีความอุดมสมบูรณ์และมีความชื้น เป็นไม้ยืนต้นขนาดกลางประเภทไม้เนื้ออ่อน หักโค่นง่าย ชอบขึ้นในพื้นที่ชื้นๆ เย็นๆ ไม่ชอบน้ำขังและไม่ชอบแดดจัด เป็นพันธุ์ไม้ประเภทสังคม ชอบขึ้นรวมกับต้นไม้อื่น ดอกจะออกเป็นช่อสีขาวเล็ก ๆ ที่โคนใบ ขอบใบเป็กหยัก ๆ บิดเบี้ยวและมีขนอ่อน ๆ ลักษณะลำต้นและใบผักหวานช้างจะดู คล้าย ๆ กับต้นชะบาหลอด(ชะบาหนู)
ประโยชน์ด้านอาหาร ยอดอ่อนใบเพหลาด ใช้ปรุงอาหารประเภทแกงเลียง ต้มกะทิ ลวกจิ้มน้ำพริก หรือผัดน้ำมัน โดยใช้ใบอ่อนหรือยอด มีรสชาดคล้ายถั่วผักยาว นำมาผัดน้ำมัน หรือรับประทานเป็นผักสด
สรรพคุณทางยา
- ใบ ใช้ยางกวาดปากแก้เด็ก ลิ้นฝ้าขาว
- ราก ต้มดื่มแก้ไข้
เพาะขยายพันธุ์ ใช้ต้นที่แตกจากราก และปักชำกิ่งที่มีอายุไม่อ่อนและไม่แก่เกินไป (แต่ติดยาก)