ใบหูเสือ

วงศ์ LABIATAE
ชื่อวิทยาศาสตร์ Plectranthus amboinicus (Lour.) Spreng
ชื่อสามัญ Indian borage
ชื่อพื้นเมืองหรือชื่ออื่นๆ หอมด่วนหลวง (เหนือ), ผักหูเสือ, เนียมอีไหลหลึง
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ หูเสือเป็นไม้ล้มลุก ขนาดเล็ก ใบสีเขียว รูปร่างกลมรี ปลายมน ลักษณะใบหนา กรอบ และมีขนอ่อนทั่วไป ริมใบจักเป็นคลื่นมนรอบ ๆ ใบ ขยี้ใบดมดูจะมีกลิ่นหอม คล้ายพิมเสน เป็นไม้ล้มลุกอายุ 2-3 ปี สูงประมาณ 20-40 ซม. ลำต้นอวบน้ำ หักได้ง่าย ใบสีเขียวอ่อน รูปร่างกลมรี โคนใบสอบปลายใบมน ลักษณะใบหนา กรอบ และมีขนอ่อนทั่วไป ริมขอบใบจักเป็นคลื่นมนรอบๆ ใบ แผ่นใบนูน เส้นใบลึก ดอก เป็นช่อสีม่วงขาว
ประโยชน์ด้านอาหาร นิยมนำมารับประทาน เป็นผักสดแกล้มกับอาหารเภทลาบ ยำ ก้อย และน้ำพริก เพื่อดับกลิ่นคาวและทำให้อาหารมีกลิ่นหอม
สรรพคุณทางยา

• รักษาโรคหูน้ำหนวก ปวดหูบ่อยๆ หรือเป็นฝีในหู ให้ใช้น้ำคั้นจากใบหูเสือมาหยอดหูจะช่วยรักษาโรคดังกล่าวได้ เด็กๆที่มีอาการท้องอืดก็ให้นำใบหูเสือมาขยี้แล้วทาท้องเด็กแก้ท้องอืดได้

เพาะขยายพันธุ์ โดยปักชำยอด